Wat op je pad komt, iets moois of iets naars, is meestal geen toeval maar een les. Een les die je nog mag leren. Een les kun je niet fout of goed doen. Het is een oefening. Je hebt genoeg geoefend als het niet meer nodig is om het nog een keer te doen. Je merkt het als je een les te doen hebt, als je er regelmatig aan herinnerd wordt en dus steeds in eenzelfde situatie komt.
Ziekte op je pad
Ziekte zie ik doorgaans ook als een oefening. Ziekte is zeker geen schuld van wie dan ook! Als je je kunt realiseren dat ziekte soms het effect is van wat je grootmoeder of grootvader is overkomen; is het lastig voor jou om daar bewust mee aan de slag te gaan. Door te reflecteren en open te staan voor achterliggende oorzaken, kun je ziekte zien als iets wat je lichaam je wil vertellen. Daar kun je naar gaan luisteren.
Richtingaanwijzer
Ik kan je niet zeggen wat je precies moet doen. Dat kun je alleen zelf. Diep in jezelf weet je wel wat je moet doen; het ligt alleen verborgen. Het is ons als kind meestal afgeleerd om naar onszelf te luisteren. We moesten de ander dienen. Dat is de tijdsgeest. We leven nu in een andere tijd, waardoor we het tij kunnen keren.
Ik kan wel jouw richtingaanwijzer zijn. Als jij over je klacht verteld, kan ik horen wat er in je speelt; wat je les is. De les moet je vervolgens weer zelf gaan. Een homeopathisch middel kan je daarbij ondersteunen. Onze gesprekken houden je op de weg die je wilt gaan.
Waardevol voor herstel is:
- de WIL om te herstellen / te helen
- Bewust te zijn van je zelfhelend vermogen
- de juiste remedie (homeopathisch middel) geeft jouw zelfhelende kracht een stimulans om jezelf te helen
- de beste remedie vinden we samen, waarbij jij sturing geeft vanuit jou ‘weten’ of intuïtie
